آثار مشترک خیارات درعقد بیع زمانی( تایم شر)

هنوز از مطرح شدن بیع زمانی در حقوق ایران مدت زیادی نمی گذرد. بیع زمانی قراردادی است که به موجب آن مالکیت یک مال(عموما غیر منقول) در قطعات معین زمانی به چند نفر تملیک می شود به نحوی که هر یک از مالکان تنها در بازه زمانی مورد توافق بر کل مال، مالیت دارد و از حقوق مالکانه برخوردار است. در مورد اعتبار و برخی آثار این نوع قرارداد نوشته های متعدد در دست است اما در این پژوهش به امکان اعمال خیارات در این نوع قرارداد و آثار و احکام خیارات در آن پرداخته شده است. به موجب نظری که در ماهیت این قرارداد انتخاب شده، از آنجا که بیع زمانی اساسا با عقد بیع، تفاوت دارد ازاین رو، هیچیک از خیارات مختص بیع در بیع زمانی جریان ندارد. اما سایر خیارات در بیع زمانی قابل اعمال می باشند البته با توجه به ویژگی های بیع زمانی، جریان خیارات و احکام آن در این قرارداد ملاحظات ویژه ای را در پی دارد که بدان پرداخته شده است. .در تحقیق حاضر در قسمت کلیات (فصل اول) ماهیت عقد بیع زمانی و ماهیت خیار فسخ و مبانی آن در فقه و حقوق مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل دوم به بررسی هر یک از خیارات در بیع زمانی پرداخته و مسئله امکان اعمال خیارات در عقد بیع زمانی را بررسی نموده. نظریه بدیع پایان نامه حول این نکته است که عقد بیع زمانی ماهیتی خاص داشته و جز عقد معین نمی باشد اما ماهیت خاص این عقد مانع از اعمال خیارات در آن نمی باشد. در فصل سوم: آثار مشترک خیارات را بررسی نموده و این امر را مورد توجه قرار داده که آیا آثار مشترک خیارات در عقد بیع زمانی قابل اجرا می باشد یا خیر؟ طبق نظریه این پایان نامه آثار مشترک خیارات در عقد بیع زمانی قابل اعمال می باشند.

کلیدواژه ها:

بیع زمانی ، مالکیت زمان بندی شده ، خیارات ، حقوق قراردادها ، عقد نامعین ، حقوق ایران