بررسی و تعیین شاخص های کارآیی انرژی برای تولید کنجد در منطقه جنوب استان فارس (مطالعه موردی: شهرستان لامرد)

نقش انر ژی در توسعه و کارآیی کشاروزی بسیار با اهمیت است. در سال های گذشته مصرف انرژی، به ویژه سوخت های فسیلی و کود های شیمیایی در کشاورزی افزایش چشمگیری داشته است. توجه به منابع طبیعی کمیاب و اثر مصرف انرژیهای مختلف روی سلامتی انسان و محیط زیست، لزوم بررسی الگوهای مصرف انرژی را در بخش کشاروزی حیاتی ساخته است.در این پژوهش به بررسی و تعیین میزان مصرف انرژی برای کشت کنجد در منطقه جنوب استان فارس(مطالعه موردی: شهرستان لامرد) پرداخته شده است. اطلاعات مورد استفاده در این تحقیق ازآمار موبوط به سازمان جهادکشاورزی استان فارس و اداره جهاد کشاورزی شهرستان لامرد و همچنین مصاحبه و تحقیق میدانی از کشاورزان این منطقه بدست آمده است. ضریب انرژی های مستقیم (سوخت و الکتریسیته و..) و غیر مستقیم (انر ژی های مربوط به کودو سم وماشین آلات و...) از اطلاعات مرجع بدست آمد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کود های شیمیایی (بویژه کود اوره %89.48 ) و سوخت مصرفی (گازوئیل و بنزین) به ترتیب با متوسط 53.6 و 26.4 درصد، بیشترین سهم مصرف انرژی درتولید کنجد را به خود اختصاص داده است وکمترین میزان سهم مصرف انرژی مربوط به انرژی بذر مصرفی با متوسط 0.79 درصد بوده است و همچنین کارآیی انرژی و بهره وری انرژی و انرژی خالص در تولید کنجد به ترتیب 2.8 1.27 ) و ( 56،940.02 ) محاسبه شد

کلیدواژه ها:

کارآیی انرژی ، بهره وری انرژی ، انرژی خالص ، زراعت کنجد