بررسی اثر روشهای مختلف خا کورزی بر روی خواص فیزیکی خاک و عملکرد گندم در تناوب نخود- گندم در اراضی دیم

گندم دیم یکی از محصولات مهم در غرب ایران به خصوص استان همدان می باشد که معمولا در تناوب با آیش یا حبوبات (عمدتا نخود) کشت می شود. اطلاعات کمی در خصوص موفقیت آمیز بودن بکارگیری سیستم های بی خاک ورزی و کم خاک ورزی در سیستم کاشت گندم – نخود در شرایط دیم وجود دارد. به منظور تعیین اثر پنج سیستم خاک ورزی بر عملکرد گندم و خواص فیزیکی خاک در یک خاک لوم رسی سیلت دار در ایستگاه تحقیقاتی تجرک (شهرستان کبودر آهنگ) به مدت چهار سال87-84انجام شد. سیستم های خاک ورزی شاملT1گاوآهن برگرداندار + هرس بشقابی به عنوان خاک ورزی مرسوم T2گاوآهن قلمی + غلطک به عنوان کم خاک ورزی T3پنجه غازی + غلطک به عنوان کم خاک ورزیT4هرس دوار عمودی(سیکلوتیلر)+ غلطک T5کاشت مستقیم با خطی کار ( به عنوان بی خاک ورزی) بود. این تحقیق به صورت طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد . در حین آزمایش برخی خواص فیزیکی خاک شامل: جرم مخصوص ظاهری، مقاومت خاک و سرعت نفوذ آب در خاک اندازه گیری شد. همچنین عملکرد و اجزا عملکرد گندم تعیین شد . نتایج نشان داد که اختلاف فاحشی بین روشهای مختلف خاک ورزی در تاثیرشان بر خواص فیزیکی خاک وجود نداشت .تیمارهای2 T و 4 Tبه ترتیب کمترین مقدار جرم مخصوص ظاهری خاک را در بین تیمارها داشتند

کلیدواژه ها:

خاک ورزی ، خواص فیزیکی خاک ، تناوب نخود-گندم ، دیم