بررسی مقتضای ذات در عقود نامعین

اصل حاکمیت اراده به عنوان یکی از اصول مهم حقوقی اشعار می دارد که اراده انسان هم قادر به انشاء هر عقدی است و هم برایتعریف و تحدید آثار آن کافی است. به عبارت دیگر نقش اراده در تکوین عقد و آثار مترتب بر آن نقشی تام و تمام است. از آثار ایننظریه اعتبار قراردادهای نامعین است که نام و شرایط خاصی در قانون برای آنها نیست. قراردادهایی که با پیشرفت زندگی بشر پابه عرصه زندگی اجتماعی نهادهاند. بررسی اثر مستقیم و بیواسطه این عقود که از آن به مقتضای ذات تعبیر می گردد موضوع مقالهحاضر است و با بررسی ویژگی های حاکم بر این عقود به نظر می رسد می توان قائل به این امر شد که در این دسته عقود بنا بهخصوصیت نامعین بودن آنها، می توان عرف خاص و مفاد توافق طرفین را به عنوان مهمترین مراجع تعیین کننده مقتضای ذاتعقود نامعین مورد شناسایی قرار داد.

کلیدواژه ها:

عقد نامعین ، مقتضای ذات عقد ، علت تعهد ، عرف خاص