مکتب آنال و مسئله ی پرداختن به «بی اهمیت ها» در تاریخ

مکتب آنال که در ابتدای قرن بیستم ظهور کرد، توانست به تدریج و طی این سده، تاریخ نگاری قرننوزدهمی و پارادایم رانکه ای و پوزیتیویستی حاکم بر آن را متحول کند و به تاریخی بپردازد که پیشاز آن بی اهمیت شمرده می شد. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که موضوعات «بی اهمیتی» که آنالی ها در تقابل با تاریخ نگاری قرن نوزدهمی مطرح کردند، چه مسائلی بودند؟ اهمیت پرداختن به اینمبحث از آن جهت است که نه تنها سیر تحولات تاریخ نگاری را نشان می دهد بلکه از جهت فهمذهنیت های جمعی مورخان نیز حائز اهمیت می باشد. زیرا آنالی ها نه تنها به موضوعاتی چون تاریخمردم عادی، ذهنیت های جمعی، تاریخ دین، تاریخ هنر، و... که پیش تر توسط رانکه ای ها وپوزیتیویست ها، مباحث بی ارزش قلمداد می شد، پرداختند بلکه منابع غیرمستقیم تاریخی که توسطتاریخ نگاران قرن نوزدهمی مورد بی اعتنایی واقع می شدند و اساسا هر چیزی که از گذشته بشری باقیمانده بود را برای نگارش تاریخ مورد بررسی قرار دادند. همچنین با تغییر مفهوم زمان تاریخی توانستندبر حوزه های جدید و مغفول مانده در تاریخ، پرتو بیفکنند.

کلیدواژه ها:

مکتب آنال ، مارک بلوخ ، لوسین فور ، فرنان برودل ، پوزیتیویسم