ضرورت بسترسازی مدیریت در تحقق هوشمندسازی شهرها در رسیدن به توسعه پایدار

به دنبال شکل گیری مفهوم دولت الکترونیک، اصطلاح شهر الکترونیک یا شهر هوشمند نیز مطرح شد. به گونه ای که امروزه یکی از راه های شناسایی شهرهای پیشرفته جهان معیارهایی چون استفاده آنها از سیستم های هوشمندانه و خلاق در مدیریت شهری است. البته در عصر حاضر با گسترش فناوری اطلاعات، اغلب شهرهای دنیا برای استفاده حداکثری از پتانسیل های زندگی شهری خود، برای دستیابی به اهداف یک شهر هوشمند تلاش می کنند. در یک تعریف کلی، شهر هوشمند شهری است که بیشترین میزان بازدهی را در حوزه زندگی شهری داشته و داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند از قبیل اقتصاد هوشمند، حمل نقل هوشمند، محیط هوشمند، شهروندان هوشمند، روش زندگی هوشمند و مدیریت اداری هوشمند باشد. با رشد چشمگیر جمعیت و مهاجرت افراد از روستاها به شهرها، زندگی شهرنشینی بسیار گسترش پیدا کرده است؛ به گونه ای که پیش بینی می شود در سه دهه آینده حدود دو و نیم میلیارد نفر به شهرهای جهان اضافه شوند؛ اگر این آمار صحیح باشد، قطعا شهرها در آینده با بحرانی جدی روبه رو خواهند شد. از این رو، شهرها برای مقابله با بحران های پیش رو نیاز به هوشمندسازی دارند. از آنجاکه، در شهر هوشمند وقت و انرژی شهروندان از اهمیت بسزایی برخوردار است، مدیریت یک شهر هوشمند همواره سعی می کند با خلق ایده های جدید در راستای هوشمندسازی شهرها و کسب وکارها اقداماتی صورت دهد. تحقیقات بیانگر آن است که ویژگی اصلی شهر هوشمند باید به گونه ای باشد که شهروندان را از دنیای یک بعدی شهرهای سنتی و امروزی، به دنیایی دو بعدی که فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات و فضای دیجیتال در آن حرف اول را می زنند، منتقل کند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: هوشمند ، شهر الکترونیک