بررسی تحلیل گفتمان تمسخر در محیط کار صنعتی

در عصر حاضر، اغلب مردم هر نوشته یا عمل خنده دار یا هر چیزی را که در آن به نوعی عوامل خنده و تمسخر وجود داشته باشد، طنز می نامند و آن را وسیله ای برای لذت جویی و گذران وقت و بعضا سبکی از گفتار می دانند. این پژوهش به بررسی تمسخر از منظر رادکلیف- براون ۱۹۴۰ می پردازد. از دیدگاه وی مطالعه نظامند تمسخر و دستانداختن عمدتا ریشه در انسان شناسی دارد که به روابط شوخی میان دو یا چند نفر برحسب آداب و رسوم متمرکز است. با توجه به داده های کلامی جمع آوری شده از یک محیط صنعتی، نتایج حاکی از آن دارد که تناسب نسبی استراتژی پاسخ ممکن است به عملکرد متقابل خود تمسخر بستگی داشته باشد که گیرنده مایل به انجام آن است. در نهایت اینکه خوده مسخره کنندگان و گیرندگان با تبادلات متقابل برای حفظ همبستگی تعاملی با یکدیگر همکاری می کنند.

کلیدواژه ها:

تمسخر ، شوخ طبعی ، دست انداختن ، محیط کار صنعتی