بررسی نقش انرژی در مدیریت محیط زیست شهری

امروزه انرژی نه تنها در روند توسعه کشورها بلکه در ادامه حیات بشریت نیز نقش اساسی ایفا می کند. توسعه یا بهتر بگوییم توسعه پایدار بدون منابع انرژی هرگز متصور نبوده و در برنامه ها و سیاست های بین المللی در راستای توسعه پایدار جهانی، نقش ویژه ای به منابع تجدید پذیر انرژی محول شده ا ست. بخش اعظم انرژی مصرفی فزاینده در شهرها از منابع سوخت فسیلی فراهم آمده که انتشارگازهای CO۲, NOX ,SO۲ و ترکیبات HC را بدنبال داشته و علاوه بر آلایندگی، پدیده گرمایش جهانی را نیز تشدید می کند. بنابراین با توجه به روند رو به تزاید مصرف انرژی در دنیا، قیمت تمام شده انرژی و کالاها و خدمات متاثر از آن و محدودیت ذخایر انرژی، اعمال مدیریت و بهینه سازی م صرف انرژی هم از نقطه نظر حفظ و صیانت از منابع انرژیو هم از نظر کاهش آلودگی های زیست محیطی بسیار حایز اهمیت است. هر فعالیت تولیدی اعم از صنعتی، کشاورزی و همچنین خدماتی مستلزم مصرف یک یا چند حامل انرژی است با عنایت به مراتب فوق ، اهمیت مصرف بهینه انرژی و بهینه سازی مصرف آن در کشور یک ضرورت انکار ناپذیر می باشد .که در این زمینه ، توسعه دانش عمومی و تخصصی، بهینه سازی و همچنین استانداردسازی مصرف انرژی در بخش های مختلف مصرف کننده ، به کارگیری فناوریهای نوین ،اصلاح قیمت حامل های انرژی، آموزش، فرهنگ، پاداش، سبک زندگی، استفاده ازانرژیهای نو و تجدیدپذیر ، استفاده ازتکنولوژی های جدید ، استفاده بهینه ازموادو بازیابی آنها و... از مهمترین روشهای کنترل م صرف حاملهای انرژی و صیانت از سرمایه های ملی و حرکت در را ستای طرح توسعه پایدار و حفظ محیط زیست می باشد. صرفه جویی یا بهتر بگوییم، مدیریت بهینه منابع موضوعی راهبردی است که با برنامه ریزی دقیق آغاز و با مدیریت خردمندانه و اقدامات و عملیات برنامه محور دنبال شده و در نهایت به توسعه پایدار با تاکید بر الگوی بهینه مصرف می انجامد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، توسعه پایدار ، حفظ محیط زیست ، بهینه سازی مصرف انرژی