مبانی جرم انگاری حاکم بر کرونا ویروس در نظام حقوقی ایران

ایدز بعنوان یک بیماری نوظهور در عرصه جهانی و گسترش و شیوع آن در دو دهه اخیر جامعه بشریرا با چالش بزرگ مواجه ساخته ، هر روزه افراد بسیاری قربانی این بیماری می شوند، در این بین افرادیهستند که عامدانه یا غیر عامدانه به گسترش این بیماری و انتقال آن به دیگران مبادرت می ورزند، درحالی که در حال حاضر هیچ گونه قانون خاصی جهت مقابله با این پدیده دهشتناک در کشورما وجودندارد و این بحث پیش می آید که آیا این قبیل افراد مسوولیت کیفری دارند وآیا سیاست کیفری خاصیدر این مورد در کشور ما وجوددارد . مشکل اساسی در برخورد با این پدیده در حال گسترش، عدمپاسخگوی مناسب درنظام تقنینی ایران می باشد . لذا پس از مطالعه در این خصوص نتایجی حاصل شدکه مهمترین آن عبارتند از: ۱- انتقال ویروس ایدز ودیگر امراض مسری کشنده می تواند تشکیل دهندهرکن مادی جرایم علیه انسان قرار گیرد، اگر چه در متون گذشتگان نیز تحت عنوان سرایت بدان اشارهشده است ولی در شکل امروزی آن نمی تواند پاسخگو باشد.و به دلیل وجود خلاء قانونی، این نتیجهحاصل شد که جرم انگاری دقیق و روشن، می تواند نتایج مطلوبی را برای جامعه و حفظ حقوق بزهدیده، در بر داشته باشد ولی تا آن زمان می بایست با قوانین عام، انتقال دهندگان این بیماری را مسئولبشماریم.

کلیدواژه ها:

ایدز ، هپاتیت ، مسوولیت کیفری ، مبانی جرم انگاری