طراحی مدلی برای خط ‎مشی گذاری شبکه ای در حوزه گردشگری کشور

گردشگری صنعتی است که وابستگی های متقابل در آن بسیار بالاست و ایجاد روابط مبتنی بر همکاری مانند شبکه ها در آن، بیش از آن که امری دلخواه باشد، الزامی مدیریتی است. از آنجا که بهبود فرایند خط مشی گذاری در حوزه گردشگری یکی از عوامل مهم توسعه این صنعت است، این مقاله به دنبال طراحی و اعتبارسنجی مدل مناسب خط مشی گذاری شبکه ای در حوزه گردشگری است. برای رسیدن به این هدف تحقیق حاضر با هدف کاربردی و رویکرد آمیخته انجام گرفت. ابزار تحقیق در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه بود. تحلیل داده ها در بخش کیفی از طریق تحلیل تم، و در بخش کمی از طریق مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. پس از ترسیم مدل اولیه، پرسشنامه تحقیق به همراه ابعاد مشخص شده بین ۲۴۵ نفر از کارشناسان و مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری توزیع شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش های محاسبه آلفای کرونباخ و ضریب پایایی مرکب (CR) تایید شده، و روایی آن نیز با روش های روایی محتوا و روایی همگرا (AVE) تایید شد. در نهایت، ۵۴ مولفه در سه شاخه ساختاری، رفتاری و زمینه ای شناسایی شد.

کلیدواژه ها:

Tourism policy cycle ، Tourism policy making ، Tourism policy Network ، Policy outcomes