حذف سرب از محلول آبی به کمک روش اولترافیلتراسیون ارتقا یافته با پلیمر پلی وینیل الکل

آلودگی منابع آبی به فلزات سنگین حتی در غلظتهای پایین میتواند مشکلات جدی برای انسان، جانداران و محیط زیست ایجاد کند. سرب یکی از فلزات سنگین است که به طور طبیعی یا توسط فعالیت انسان وارد محیط زیست میشود. روشهای مختلفی از جمله تبادل یونی، جذب، فیلتراسیون غشایی و ... برای حذف فلزات سنگین از منابع آبی مورد استفاده قرار گرفته اند. از میان روشهای فیلتراسیون غشایی اولترافیلترسیون روشی است که در برخی منابع ذکر شده که معمولا به تنهایی نمیتواند فلزات سنگین را از محلولهای آبی حذف کند. به همین دلیل برای حذف فلزات سنگین از روش اولترافیلتراسیون ارتقا یافته با پلیمر یا اولترافیلتراسیون ارتقا یافته با میسلها استفاده میشود. در این مطالعه از اولترافیلتراسیون ارتقا یافته با پلی وینیل الکل برای حذف سرب از محلولهای آبی استفاده شده است. همچنین تاثیر دوز پلیمر و pH محلول بر حذف سرب مورد بررسی قرار گرفته است. غشای اولترافیلتراسیون از جنس پلی سولفون با حد وزن مولکولی ۵ کیلودالتون مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که در pH=۶، فیلتراسیون با غشای ذکر شده بدون استفاده از پلیمر بیش از % ۹۰ سرب را از محلول آبی حذف میکند و استفاده از پلیمر در دوزهای مختلف باعث کاهش بازده حذف سرب توسط این روش شد. همچنین تغییرات pH محلول ورودی بر بازده حذف اثرگذار بود . با توجه به حذف مناسب سرب توسط فیلتر ذکر شده بدون استفاده از پلیمر، در صورت اثرگذار بودن برای فلزات سنگین دیگر میتوان این روش را روش مناسبی برای حذف فلزات سنگین از محلولهای آبی دانست.

کلیدواژه ها:

اولترافیلتراسیون ، پلیوینیل الکل ، حذف سرب ، محلول آبی ، فلز سنگین