برآورد حداکثر ظرفیت هوازی و تاثیر عوامل عادت های فردی و جمعیت شناختی بر آن، در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان

زمینه و هدف: یک مبحث مهم در علم فیزیولوژی کار، توجه به میزان حداکثر ظرفیت هوازی افراد(VO ۲max ) است که یکی از مهم ترین عوامل تصمیم گیری در مورد آمادگی جسمانی فرد و جلوگیری از فرسودگی زودرس بوده و می تواند نقش به سزایی، در انتخاب شایسته نیروی کاری ایفا کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر جنسیت، قومیت، ابعاد آنتروپومتریک، انجام فعالیت هایورزشی و استعمال سیگار بر میزان VO ۲max دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - کاربردی، ۱۶۰ نفر ازدانشجویانمشغولبهتحصیل،به صورتتصادفیانتخابو پس از گردآوریاطلاعاتدموگرافیک بااستفادهازپرسشنامه هایکتبی،خصوصیات آنتروپومتریک آنان به کمک ابزار استودیومتر به دست آمد. در ادامه، VO ۲max افرادبااستفادهازدستگاهتریدمیلوبهکمکنمودارآسترانداندازه گیری شد.داده ها با استفاده از آزمون های آماری ناپارامتری من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این پژوهش ۹/۴۱% از افراد نمونه را مردان و ۱/۵۸% را زنان تشکیل می دادند. همچنین ارتباط معنی داری بین VO ۲max با متغیر های جنسیت و قد (۰۰۱/۰>p)، وزن (۰۴/۰=p) و ابعاد قفسه سینه (۰۰۱/۰>p) وجود داشت، اما انجام فعالیت هایورزشی (۰۵۹/۰=p)، استعمال سیگار (۰۶/۰=p) و قومیت، تاثیر قابل توجهی بر روی آنان نداشت (۹/۰=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد متغیرهایی مانند جنس، قد، وزن و ابعاد قفسه سینه می توانند بر میزان VO ۲max تاثیرگذار باشند.

کلیدواژه ها:

Personal Habits ، Exercise Test ، Anthropometry ، Students ، عادت های فردی ، تست ورزش ، آنتروپومتری ، دانشجویان