کاربرد GIS در مکانیابی پارکینگهای عمومی طبقاتی به روش OWA (مطالعه موردی : منطقه یک شهر تهران)

رشد ناخواسته و توسعه غیر اصولی و ناموزون شهری به علت عدم تناسب بین کاربریهای مختلف شهری و نبود مدیریت واحد شهری ، باعث مشکلاتی در سیستم شهری در منطقه یکشهر تهران (منطقه تجریش) گردیده است. در این منطقه عدم ایجاد پارکینگهای کافی همزمان با توسعه معابر و کاربریهای شهری، باعث معضلاتی در سیستم حمل و نقل و ترافیک شهری شده است. به طوری که با اشغال معابر بوسیله توقفهای حاشیه ای، ترافیک روان در منطقه مورد مطالعه را با مشکل مواجه نموده و نیاز به افزایش ظرفیت معابر و اختصاص فضای بیشتر به ترافیک روان، مکانیابی محلهای مناسب برای احداث پارکینگهای غیر حاشیه ای را در جهت کاهش میزان توقفهای حاشیه ای در این منطقه ضروری ساخته است. در این تحقیق با اعمال ضوابط و معیارهای همچون فاصله از مراکز جاذب سفر، فاصله از معابر، هزینه تملک زمین و کاربریهای مناسب برای احداث پارکینگ و با اعمال محدودیتهای مثل فاصله از گسلها و کاربریهای نامناسب برای احداث پارکینگ سعی شته است که محلهای بهینه و مناسب برای احداث پارکینگ در منطقه مطالعاتی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی یا GIS مشخص شود. برای این کار ابتدا معیارهای موثر در مکانیابی پارکینگهای طبقاتی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی یا AHP وزن دهی شده و پس از تخمین تعداد فضای مورد نیاز پارکینگ با استفاده از روش تولید پارکینگ و برآورد مساحت مورد نیاز برای احداث پارکینگ درمنطقه مورد مطالعه و با توجه به وزنهای حاصله، مکانهای مناسب برای احداث پارکینگ با استفاده از روش OWA (Ordered weighted Average) فازی مشخص گردیده است. این روش در پنج حالت از لحاظ میزان ریسک و توازن بین معیارها انجام شده و در نهایت حالت ریسک کم و دارای مقداری توازن بهترین حالت شناخته شده است.

کلیدواژه ها:

پارکینگهای حاشیه ای و غیر حاشیه ای ، روش تولید پارکینگ ، روش وزن دهی AHP ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، روش OWA