بررسی موانع حقوقی هزینه های داوری توسط تامین کننده مالی ثالث

داوری، به عنوا ن یک روش مرسوم حل اختلافات تجاری، ممکن است معایبی نیز به همراه داشته باشد. با درج شرطداوری در قرارداد یا انعقاد موافقتنامه مستقل داوری، اولین و مهمترین اثر، سلب صلاحیت دادگاه خواهد بود. در فرضیکه یکی از طرفین اختلاف، منبع مالی برای داوری را نداشته باشد یا انگیزه لازم برای تامین هزینه های داوری در ویوجود نداشته باشد، مشکلاتی به وجود خواهد آمد. تامین کننده مالی ثالث، با تامین هزینه های داوری، حق الزحمه تیمحقوقی و ...، به طرف دعوا کمک می نماید که اختلاف پیش آمده را به داوری ارجاع نماید. تامین مالی توسط اشخاصثالث نهادی است که در روش حل و فصل خصوصی اختلاف که داوری یکی از این روش هاست، می تواند جایگزین نهاداعسار در هزینه دادرسی باشد. تامین مالی ثالث که سرمایه گذاری شخصی غیر از اطرا ف دعواست، نهادی است که کاملاجدید که می تواند نقش مهمی در تحقق دسترسی به عدالت ایفا نماید. طرف های نهاد تامین مالی ثالث شامل تامینشونده، حامی مالی ثالث و قرارداد تامین مالی می باشد. در این پژوهش ضمن بررسی تامین مالی ثالث در داوری هایبین المللی به بررسی معایب و مزایای این روش و تبیین گرایش های جهانی نسبت به این موضوع خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، تامین مالی توسط ثالث ، داوری بین المللی ، موانع ، مزایا ، معایب ، گرایش جهانی