اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر اضطراب و افسردگی جوانان مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی در مرکز مشاوره ناجا

اضطراب و افسردگی در افرادی با اختلال شخصیت ضداجتماعی ، علاوه بر اینکه منجر به تشدیدسایر ویژگی های این اختلال می شود، سبب ساز مشکلات عدیدهای هم برای افراد مبتلا و همبرای افرادی که با این نوع شخصیت در تعاملند، میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسیاثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر اضطراب و افسردگی جوانان مبتلا به اختلال شخصیتضداجتماعی انجام شد. طرح پژوهش حاضر، آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروهکنترل بود. از بین کلیه جوانان ارجاع داده شده به مرکز مشاوره ناجای مشهد که قبلا با نظرروانپزشک براساس پرسشنامه شخصیت میلون (۱۹۸۳) که توسط میلون طراحی و ساخته شدهو مصاحبه تشخیصی سازمان یافته براساس ملاک های DSM-۵ (فیرست و همکاران ، ۱۹۹۷)مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی، تشخیص داده شده بودند، ۳۰ نفر در محدوده سنی۲۳-۱۸ به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) وکنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی-رفتاری قرار گرفت در حالیکه گروه کنترل این درمان را دریافت نکرد. افراد گروه کنترل وآزمایش قبل از اجرای مداخلات و پس از آن از طریق دو پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۸۸) وافسردگی بک (۱۹۹۶) که هر دو توسط بک و همکارانش ساخته و طراحی شدند، مورد ارزیابیقرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل واریانس تک متغیره (ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیلقرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب وافسردگی در گروه آزمایش، کاهشمعناداری در مرحله پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل داشته است. این بدان معناست کهدرمان شناختی- رفتاری به طور معناداری در کاهش اضطراب و افسردگی گروه آزمایش موثربوده است. نتایج این پژوهش، حاکی از اثربخش بودن درمان شناختی- رفتاری درکاهشاضطراب و افسردگی جوانان مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی می باشد. باتوجه به کاهشاضطراب وافسردگی دراین افراد، متخصصان حوزه سلامت روان باید توجه جدی به درمان هایروانشناختی در بهبود وضعیت افراد مبتلا به این اختلال داشته است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، اضطراب ، افسردگی ، اختلال شخصیت ضداجتماعی