اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر سازگاری اجتماعی زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر سازگاری اجتماعی زنانسرپرست خانوار انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوریداده ها نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماریپژوهش حاضر شامل کلیه زنان سرپرست خانوار کمیته امداد امام خمینی شهر پارسیان بوداز بین جامعه هدف تعداد ۲۰ آزمودنی به عنوان حجم نمونه انتخاب شد و در دو گروهآزمایش (۱۰ نفر) و گروه کنترل (۱۰ نفر) به شیوه تصادفی جایگزین شد. ابزار اندازه گیریشامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) بود. در این پژوهش گروه آزمایش در ۱۰جلسه ۴۵ دقیقه ای در طول یک هفته برنامه مداخله ای روانشناسی مثبت نگر را دریافتکردند. درصورتیکه گروه کنترل در معرض چنین مداخله ای قرار نگرفتند. یافته های پژوهشحاضر با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت این یافته ها نشانداد که برنامه روانشناسی مثبت نگر موجب ارتقا سطح سازگاری اجتماعی زنان سرپرستخانوار شده است. با توجه به این یافته ها متخصصان و روان درمانگران می توانند از برنامهمداخله ای روانشناسی مثبت نگر به عنوان یک مداخله موثر در ارتقای سلامت روانشناختیزنان سرپرست خانوار بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، زنان سرپرست خانوار ، سازگاری اجتماعی