مقایسه تغییرات درد و خروج ترشحات در ساکشن باز اندوتراکیال با دو سایز کاتتر ۱۲ و ۱۴: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: از آنجایی که بیماران بستری دارای لوله تراشه در بخش مراقبت های ویژه، توانایی دفع ترشحات را نداشته و ساکشن دوره ای نیاز دارند و این عمل با عوارض مختلفی همراه است، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن ۱۲ و ۱۴ بر میزان درد و خروج ترشحات بیماران بستری بخش های مراقبت های ویژه انجام گرفت. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۳۶ بیمار در یک گروه، تحت ساکشن با دو کاتتر سایز ۱۲ و ۱۴ قرار گرفتند. میزان درد در اپیزودهای اول تا سوم براساس معیار CPOT سنجش شد. میزان ترشحات خروجی بعد از ساکشن، در ظرف بال، جمع آوری و با ترازو وزن گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری آنالیز شدند. یافته ها: در این مطالعه به درد هنگام ساکشن در اپیزود سوم، بیشترین نمره تعلق گرفت و این میزان بین دو کاتتر بزرگ و کوچک دارای اختلاف معنی داری بود (۰۰۰/۰p=). میزان خروج ترشحات بعد از ساکشن در کاتتر بزرگ، بیشتر و دارای اختلاف آماری معنی داری بود (۰۰۰/۰p=). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، در بیماران با ترشحات ریوی زیاد، ساکشن با کاتتر بزرگتر جهت تسهیل خروج ترشحات توصیه می شود، اما از طرف دیگر با توجه به حس درد بیشتر در کاتتر بزرگ جهت کنترل بهتر فشار داخل جمجمه و میزان درد، استفاده از کاتتر کوچک بهتر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Pain ، Patient discharge ، Suction ، A Randomized Clinical Trial ، درد ، ترشحات بیمار ، ساکشن ، کارآزمایی بالینی تصادفی شده