بررسی نقش متغیرهای سرمایه اجتماعی در ارتقای تاب آوری سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان)

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر متغیرهای سرمایه اجتماعی(ساختاری، رابطه ای و شناختی) بر ارتقای تاب آوری سازمانی در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان می باشد. روش تحقیق با توجه به هدف کاربردی بوده و از نوع توصیفی و همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ی سرمایه اجتماعی ناهپیت و گوسال(۱۹۹۸) با ۱۵ گویه و سه بعد ساختاری، ارتباطی و شناختی و پرسشنامه ی تاب آوری سازمانی مک مانوس(۲۰۰۸) با ۱۶ گویه بوده است. روایی و پایایی پرسشنامه، با نرم افزار spss مورد محاسبه قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به تعداد ۲۲۰ نفر می باشد. تعداد نمونه با کمک جدول کرجسی مورگان تعداد ۱۳۶ نفر تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو آمار توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار spss استفاده شده است. باتوجه به یافته های تحقیق حاصل از تجزیه و تحلیل داده های آماری، کلیه فرضیه های تحقیق موردتایید قرار می گیرند که در این میان براساس آزمون های آماری، سهم عوامل ساختاری از بقیه متغیرها بالاتر است. در پایان پیشنهادهایی کاربردی در این زمینه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، تاب آوری ، تاب آوری سازمانی ، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان