تحلیل تطبیقی اثربخشی شاخص دسترسی در میزان وقوع جرم در دو محدوده کلانتری شهر اهواز

با افزایش رشد شهرنشینی در بسیاری از نواحی جهان، بویژه در کشورهای در حال توسعه بر مشکلات و نارسایی های زندگی شهری افزوده شده است. از جمله­ی این مشکلات می­توان به افزایش نرخ جرم و جنایات در شهرها و ناامنی اشاره کرد. بسیاری از جامعه­شناسان و برنامه­ریزان شهری بر نقش و تاثیر کالبد در پیشگیری و کاهش جرم توافق دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص­های محیطی-کالبدی موثر در وقوع جرم در شهر اهواز، به مقایسه تطبیقی شاخص­ منتخب دسترسی (نوع شبکه معابر و وضعیت پیاده­رو­ها) در دو محدوده کلانتری ۱۵ و ۱۶ شهر اهواز پرداخته است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و به کمک پیمایش میدانی، فضای دو محدوده کلانتری را مورد مطالعه و تطبیق قرار داده است. نتایج آزمون­های استفاده شده در محیط نرم افزار GIS نشان داده است که تفاوت در میزان وقوع جرم در دو محدوده کلانتری کاملا آشکار بوده، به طوری که این تفاوت در نوع جرم دو محدوده نیز تاثیر گذاشته است. بررسی­های انجام شده در بخش شاخص دسترسی گویای وضعیت نامطلوب این شاخص در محدوده کلانتری ۱۵ بوده است. به گونه­ای که نوع شبکه ارتباطی در محدوده دارای بافت شطرنجی بوده و ورودی­های این محدوده به نقاط حاشیه نشین و جرم خیز ختم گردیده است. بنابراین می­توان گفت ویژگی­های دسترسی و شبکه­های ارتباطی، نقش بسیار زیادی در تامین ایمنی و امنیت مکان­ها و محله­های شهری دارند.

کلیدواژه ها:

جرم ، محیط-کالبد ، دسترسی ، شبکه شطرنجی ، اهواز.