نقش سرمایه اجتماعی در توسعه گردشگری طبیعی مردمنهاد از دیدگاه روستاییان استان مازندران

با توجه به ظرفیت های طبیعی و فرهنگی منحصر به فرد استان مازندران، می توان گردشگری طبیعی مردم نهاد را مد نظر قرار داد. گردشگری طبیعی مردم نهاد مستلزم مشارکت، تعامل و اعتماد مردم روستایی است که به عنوان ابعادی از سرمایه اجتماعی محسوب میشوند. هدف از این پژوهش که به روش پیمایش صورت گرفت، تعیین نقش سرمایه اجتماعی در توسعه گردشگری طبیعی مردمنهاد از دیدگاه روستاییان استان مازندران بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و به لحاظ تحلیل داده ها، از نوع توصیفی همبستگی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که روایی آن با استفاده از نقطه نظرات پانلی از متخصصان دانشگاهی در عرصه ترویج و آموزش کشاورزی و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری محقق گردید. پایایی دسته گویه های آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت (۰/۹۳≥α≥۰/۶۰). جامعه آماری پژوهش شامل کلیه روستاییان مناطق روستایی هدف گردشگری طبیعی استان مازندران (۱۹۳۴۵=N) بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، ۲۰۷ نفر برآورد گردید که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب، انتخاب شدند. نتایج آمار استنباطی حاکی از آن بود که بین دیدگاه روستاییان از سرمایه اجتماعی و دیدگاه آن ها پیرامون امکان توسعه گردشگری طبیعی مردم نهاد رابطه مثبت و معنی داری در سطح یک درصد خطا وجود دارد (۰/۷۸۳=r). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرمایه اجتماعی، می تواند ۶۵ درصد از تغییرات متغیر دیدگاه روستاییان نسبت به امکان توسعه گردشگری طبیعی مردمنهاد را تبیین نماید. در پایان، بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهادهایی ارائه شده است.  

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، گردشگری طبیعی مردمنهاد ، روستاییان