طراحی و روان سنجی پرسشنامه عوامل موثر بر ارتباط بین اساتید و دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: برقراری ارتباط موثر میان استاد و دانشجو یکی از شاخص های مهم تدریس اثربخش و یک محرک قوی در میزان یادگیری می باشد. پژوهش حاضر با هدف طراحی و روان سنجی پرسشنامه عوامل موثر بر ارتباط بین اساتید و دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال ۱۳۹۴ انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه اکتشافی، پرسشنامه ارتباط بین اساتید و دانشجویان با فهرست اولیه ای از ۴۶ سوال و مشارکت ۲۰ دانشجو و ۵ عضو هیات علمی دانشگاه تهیه شد. برای سنجش روایی پرسشنامه از روایی صوری و محتوایی و برای تعیین روایی سازه ایی از تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی استفاده گردید. برای تعیین پایایی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون کلاسی محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی (اکتشافی و تاییدی) و نرم افزار SPSS ۱۹  و Lisrel ۸.۸  استفاده گردید.  یافته ها: یافته ها نشان داد که ۳۵ سوال دارای روایی محتوایی کمی قابل قبول (۶۸/۰ تا ۹۷/۰) بود. مقدار شاخص ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون کلاسی به ترتیب برابر با ۹۰/۰ و ۸۵/۰ گزارش گردید. تحلیل عامل اکتشافی تعداد سئوالات را به۲۲ سوال کاهش داد و آنها را در پنج عامل دسته بندی (توانایی های فردی، توانایی علمی، ارتباطی، اخلاق حرفه ایی و دینی و اعتقادی) و در مجموع ۵۴ درصد از واریانس کل این  متغیر ها را تبیین نمود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل موثر بر ارتباط بین اساتید و دانشجویان دارای روایی و پایایی قابل قبول است و قابلیت به کارگیری در فعالیت های پژوهشی را دارد.

کلیدواژه ها:

Communication ، Students ، Surveys and Questionnaires- instrumentation ، ارتباطات ، دانشجویان ، پژوهش ها و پرسشنامه ها-ابزار