تحلیل سیستماتیک پژوهش های مربوط به کیفیت زندگی والدین کیفیت زندگی در والدین کودکان با نیازهایویژه (اوتیسم، کم توان ذهنی، نارسایی توجه / فزون کشی)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 226

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP08_2030

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401

چکیده مقاله:

کودکان با نیازهای ویژه، در مقایسه با سایر همسالان در یکی از حیطه های ذهنی، قابلیت های ارتباطی و حسی، خصوصیات جسمانی و رفتار اجتماعی متفاوت هستند که این ویژگی ها تاثیرات متفاوتی بر ابعاد روانی، رفاهی و کیفیت زندگی کودکان با نیازهای ویژه و والدین آنها می گذارد، این کوکان در فعالیت های روزانه خود و روابط اجتماعی دچار مشکل بوده و کیفیت زندگی پایینی دارند. بدین ترتیب مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تحلیل اثرات مختلف کم توانی و ناتوانی در کودکان با نیازهای ویژه بر کیفیت زندگی والدین آنها انجام شده است. روش مطالعه انجام این مطالعه مروری از نوع نظام مند است. جامعه آماری شامل تمام مقالات پژوهشی انجام شده در ایران است که در رابطه با کیفیت زندگی والدین کودکان با نیازهای ویژه به زبان فارسی تا سال ۱۴۰۰ منتشر شده است. جهت یافتن مقالات مرتبط کلمات والدین کودکان نیازهای ویژه، اوتیسم، کم توان ذهنی، بیش فعال، نقص توجه، کیفیت زندگی و آنها به صورت ترکیبی در بانکهای اطلاعاتی معتبر انگلیسی و فارسی از جمله: گوگل اسکولار، ساینس دایرکت، بانک اطلاعات نشریه کشور، ایرانداک، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مگ ایران جستجو شدند. یافته ها: والدین کودکان با نیازهای ویژه در مقایسه با والدین همسالان این کودکان، سطح اضطراب و مشکلات رفتاری بیشتر، میزان کمتری از خودکارآمدی، نیاز به حمایت اجتماعی بیشتر و رضایت زناشویی و عزت نفس کمتری دارند. نتیجه گیری: مادران دارای کودک با نیازهای ویژه از میزان کیفیت زندگی پایینی برخوردار بودند. لذا طراحی برنامه های مناسب برای ارتقاء وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی آنها در اولویت طرح های بهداشتی درمانی، پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

والدین کودکان نیازهای ویژه ، اوتیسم ، کم توان ذهنی ، بیش فعال ، نقص توجه ، کیفیت زندگی

نویسندگان

کوثر حسن نژاد رودی

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

عباسعلی حسین خانزاده

دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

ایرج شاکری نیا

دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران