مقایسه اضطراب اجتماعی، خود کارآمدی و سرسختی روانشناختی با سطوح جرات ورزی متفاوت در دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان سروستان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی بین دانش آموزان ابتدایی شهرستان سروستان با سطوح جرات ورزی بالا و پایین انجام شد. مطالعه حاضر از نوع علی-مقایسه ای بوده است. نمونه آماری این پژوهش شامل ۳۱۳ نفر از دانش آموزان ابتدایی پسرکه به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به پرسشنامه هایی متشکل از جرات ورزی گمبریل و ریچی، سرسختی روانشناختی لانگ و گولت((LGHS ، خودکارآمدی شرر و اضطراب اجتماعی کانور (SPIN)پاسخ دادند. دادهها با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و T گروه های مستقل تحلیل گردید. نتایج نشان دادبین دانش آموزان دارای جرات ورزی بالا و پایین از لحاظ میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی تفاوت معنادار وجود دارد. بدین معنا که آزمودنی های دارای جرات ورزی بالا، خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی بیشتری را نسبت به گروه دارای جرات ورزی پایین گزارش کردند و همچنین اضطراب اجتماعی کمتری را نسبت به گروه دارای جرات ورزی پایین نشان دادند. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت جرات ورزی نقشی تعیین کننده و اثرگذار بر سایر ویژگی ها و رفتارها دارد و سبب افزایش میزان خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی می گردد؛ درحالی که به موازات این افزایش، اضطراب اجتماعی شخص را کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

جرات ورزی ، اضطراب اجتماعی ، خودکارآمدی ، سرسختی روانشناختی