چگونه توانستم در شرایط کرونایی تفهیم مباحث ریاضی را دردانش آموز دیرآموز پایه سومم )سپهر) ارتقابخشم؟

در روز ماه اول سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در بین دانش آموزان پایه سوم متوجه شدم که یکی از دانش آموزانم در کلاس مجازی درس بسیار ساکت است و در کلاس مشارکت ندارد و اگر از او سوالی می شد بدون دلیل یا شروع به جیغ زدن و گریه های شدید و فرستادن ویس می کرد یا هیچ پاسخی نمی داد و یا جواب های نامفهوم می داد. تصمیم گرفتم که با مدیر مدرسه و دیگر همکاران و خانواده سپهر در این زمینه صحبت کنم و ریشه ی اصلی این رفتارهای او را پیدا کنم. با توجه به این که این اضطراب یا ریشه در مدرسه داشت یا در محیط خانواده، باید امنیت و آرامش روحی را در این محیط ها از طریق اهمیت دادن به فعالیت های جانبی او، دادن مسئولیت، تشویق، ایجاد رابطه ی صمیمی و ... فراهم می کردم. بعد از مدت چند ماه پی گیری، جستجوی راه حل مناسب و ایجاد همکاری دو جانبه بین من و مادرش بالاخره روش های به کار برده شده ثمر داده و نتایج آن به وضوح در دانش آموز قابل مشاهده بود و وضعیت درسی و روحی او نیز خیلی بهتر از گذشته شد.

کلیدواژه ها:

تفهیم ، ریاضی ، اضطراب ، ارتقا