تاثیر رژیم های آبیاری بر صفات کمی و کیفی گیاه موسیر زراعی شده و مقایسه این صفات با موسیر وحشی در زیستگاه طبیعی منطقه الشتر لرستان

با هدف حفاظت از گیاه موسیر وحشی)    (Allium altissimum در زیستگاه طبیعی که به دلیل برداشت بی رویه، در معرض انقراض است و در جهت تولید پایدار گیاه دارویی موسیر، مطالعه ای بر روی کشت موسیر وحشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با انجام سه تکرار و چهار تیمار شامل: ۵۰ میلی متر آبیاری هنگام کاشت با ۵۰ میلی متر آبیاری در هنگام گلدهی (A)، ۵۰ میلی مترآبیاری هنگام گلدهی (B)، ۵۰ میلی متر آبیاری هنگام کاشت (C)، به همراه شاهد (موسیر وحشی کاشته شده در زمین زراعی بدون آبیاری یا D))،  در طی سالهای ۹۸-۱۳۹۶ در  منطقه الشتر استان لرستان انجام شد. در این تحقیق صفات کمی شامل عملکرد بیولوژیک، وزن خشک و قطر غده، ارتفاع بوته و ویژگی های کیفی شامل مقدار ماده موثر دارویی آلیسین، مقدار پروتئین خام، پتاسیم و فسفر بررسی شدند.  همچنین ، در زیستگاه طبیعی ، صفات کمی و کیفی موسیر وحشی اندازه گیری و با  نتایج حاصل  از موسیر زراعی شده مقایسه گردیدند. نتایج، حاکی از برتری تیمارهای مورد مطالعه از نظر صفات کمی و کیفی نسبت به شاهد و موسیر واقع در رویشگاه طبیعی بود. از میان تیمارهای بررسی شده، تیمار (A) در تمامی صفات کمی نسبت به سایر تیمارهای، شاهد و رویشگاه طبیعی برتری نشان داد و تیمار (B) از نظر صفت کیفی ماده موثر آلیسین نسبت به سایر تیمارهای، شاهد و رویشگاه طبیعی مطلوب تر بود، بنابراین توسعه و ترویج روش زراعی آن، منجر به پایداری در تولید موسیر و حفظ تنوع رویشگاه طبیعی آن می گردد.

کلیدواژه ها:

آلیسین ، رژیم های آبیاری و عملکرد بیولوژیک