فرزندپروری هلیکوپتری و رشد نوجوان از دیدگاه سلامت روان

فرزندپروری هلیکوپتری شکل منحصر به فردی از سبک های فرزندپروری است که در قالب توجه شدید به فرزندان و درگیری افراطی در امور آن ها تعریف می شود. هر سبک فرزندپروری بر تمام مراحل رشد و سبک زندگی نوجوان تاثیر می گذارد. والدین هلیکوپتری از کودکان خود در برابر همه مشکلات محافظت می کنند و این کار را از طریق تنظیم مجموعه قوانین، بدون در نظر گرفتن ویژگی های منحصربه فرد فرزند خود، انجام می دهند. در مطالعات علمی اخیر توجه بسیاری به این سبک فرزندپروری و نقاط قوت و ضعف آن بر رشد کودک شده است. مطالعات متعدد علمی، تاثیرات منفی فرزندپروری هلیکوپتری مانند اختلال در تنظیم هیجانات، کاهش پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی، اعتماد به نفس پایین، عدم اطمینان به همسالان و انزجار از سوی همسالان را گزارش کرده اند. در برخی مطالعات هم رضایت از زندگی و بهزیستی روان شناختی بیشتری در فرزندانی با والدین هلیکوپتری مشاهده شده است. از آنجایی که والدین همواره نگران رشد و تربیت فرزند خود هستند، درک فرآیند اساسی سبک فرزندپروری از اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو، پژوهش حاضر قصد دارد با استفاده از روش توصیفی از نوع برآوردی، جنبه های مختلف رفتاری کودکان و نوجوانان تحت تربیت فرزندپروری هلیکوپتری و مسائل مربوط به سلامت روان، نظریه ها و مداخله های روانی حمایتی را بررسی نماید.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، سلامت روان ، فرزندپروری هلیکوپتری ، مداخله روانی