تجربه زیسته معلمان از بسترهای خلاقیت در نظام آموزشی

زمینه و هدف: از آنجا که معلم با شرایط واقعی آموزش سروکار دارد و نسبت به علایق، خواسته ها و توانایی های دانش آموزان آگاهی نسبی دارد، بنابراین می تواند زمینه را برای ایجاد فرایند آموزش و یادگیری خودجوش و پرسشگرانه فراهم سازد. از این رو، استفاده از تفکر خلاق و عامل خلاقیت یکی از چندین عواملی است که در بستر زندگی اجتماعی آدمی قابل طرح و بررسی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته معلمان آموزش و پرورش در استان خوزستان در زمینه مسئله خلاقیت، پرورش دانش آموزان خلاق و کاربرد آن جهت کیفیت نظام ارزشیابی انجام گرفته است. مطالعه از نوع کیفی بوده و با استفاده از روش پدیدارشناسی انجام شده است. به همین منظور ۱۰ نفر از دبیران آموزش و پرورش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و اکتشافی مورد مطالعه قرار گرفتند. لازم به ذکر است که نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها ادامه یافته است. یافته ها: بر اساس کدگذای یافته های مصاحبه را می توان در ۶ مقوله محوری" انعطاف پذیری و پرورش تفکر انتقادی، تسهیل گری، عادت شکنی، پذیرش اجتماعی، ایجاد تغییر، آفرینش ایده، افزایش سرمایه اجتماعی" جای داد. نتایج: تدارک سازوکارهای منسجم و با ضمانت اجرایی بالا و پیگیری، پاسخگویی به نقدها و نگرانی های آنان در این خصوص و همچنین ارتقای شرایط موجود، می تواند به بهبود کیفیت نظام ارزشیابی و خلاقیت در مدارس کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، مسائل اجتماعی ، ابتکار ، انعطاف پذیری ، سرمایه اجتماعی ، پدیدارشناختی