رابطه بین عوامل همیاری، شیوه های تدریس و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاسهای چندپایه از دیدگاه معلمان

یکی از شرایط ویژه در آموزش و پرورش وجود مدارس کوچک یا کلاس های چندپایه است که یک معلم مجبوراست چندپایه را به طور همزمان و در یک کلاس تدریس کند. این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزانکلاس های چندپایه در مدارس از دیدگاه معلمان انجام گردید. عوامل فیزیکی ، عوامل کمک آموزشی ، عوامل مربوط به شیوه هایتدریس و عوامل مربوط به همیاری دانش آموزان بعنوان متغیر های مرتبط با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاسهای چندپایه در مدارس بررسی شدند. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی است. حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان ۲۴۸ نفر محاسبه و با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین مناطق چهارده گانه استان ۵ منطقه آموزش وپرورش انتخاب گردید و سپس با روش نمونه گیری سهمیه ای به نسبت سهمیه هر منطقه از بین معلمان چند پایه گروه نمونه تعیین شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه با ۲۸ سوال است که اعتبار و روایی آن محاسبه و پس از اجرا با استفاده از آزمون کای اسکور و آزمون فریدمن برای تعیین رتبه عوامل مختلف در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که علی رغم رابطه بین چهارمتغیر فضا و وسایل فیزیکی ، وسایل کمک آموزشی ، شیوه های تدریس و مدیریت معلم در کلاسهای چند پایه و روش همیاری دانشآموزان در این کلاسها با پیشرفت تحصیلی از بین این متغیر ها رابطه بین وسایل کمک آموزشی و پیشرفت تحصیلی در کلاسهایچند پایه بیشتر از سایر عوامل می باشد . عامل دوم مرتبط با پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان همیاری در کلاسهای چند پایه در بیندانش آموزان است . شیوه های تدریس و مدیریت کلاس توسط معلم سومین عامل مرتبط با پیشرفت تحصیلی از نظر معلمان اینکلاسها می باشد . عوامل فیزیکی کلاس و محیط کلاس چهارمین عامل مرتبط با پیشرفت تحصیلی در کلاسهای چند پایه از نظرمعلمان است .

کلیدواژه ها:

کلاسهای چند پایه ، پیشرفت تحصیلی ، معلمان