نقد دیدگاه غبریال صوما درباره آرامی بودن واژه های «فلن اکلم» و «فریا»
محل انتشار: دوفصلنامه علوم قرآن و حدیث، دوره: 54، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 108
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQHS-54-1_012
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401
چکیده مقاله:
غبریال صوما از خاورشناسانی است که در زمینه آرامی بودن زبان قرآن، کتابی را با عنوان «قرآن، تفسیر اشتباه، ترجمه اشتباه و خوانش اشتباه، زبان آرامی قرآن» منتشر کرده است. وی در کتاب خود مدعی است که زبان قرآن زبان آرامی است و برداشت مسلمانان از قرآن به زبان عربی اشتباه است. او ۵۲ سوره قرآن را بررسی کرده و برخی واژگان را به زبان آرامی ترجمه میکند و معانی برخی آیات را در زبان آرامی عنوان مینماید. از جمله واژگانی که وی بررسی کرده است واژه «فلن اکلم» در آیه ۲۶ سوره مریم و واژه «فریا» در آیه ۲۷ سوره مریم است. پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه صوما دربارهی این دو واژه با روش زبانشناسی تاریخی تطبیقی و با استفاده از منابع کتابخانهای پرداختهاست. یافتههای زبانشناسی، متن عهدین و سیاق آیات قرآن ادعای نویسنده را تایید نمیکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد علی همتی
استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن شیراز
فاطمه سادات انجوی نژاد
دانش آموخته سطح سه جامعهالزهرا قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :