بررسی گفتمانی ویژگی های برون متنی زنانه در ادبیات معاصر و فرش ایرانی

همانگونه که سبک زنانه در ادبیات فارسی بستر انتقال احساسات، عقاید، داستان ها وروایات زنانه است، دست بافته های ایرانی نیز ذهنیات و درونیات زنان بافنده خود را بهتصویر می کشند. نوشتار و هنر زنانه مفاهیمی هستند که در این پژوهش موردتوجه قرارمی گیرند؛ نوشتار زنانه در ادبیات فارسی که با تلاش های زنان نویسنده توانسته است دردنیای مردانه ادبیات جایگاه خود را پیدا کند و هنر زنانه فرش که آنهم می تواند به چنینجایگاهی دست یابد. این پژوهش تفسیری -تبیینی به دنبال مطالعه تطبیقی ویژگی هایبرون متنی در ادبیات معاصر فارسی و فرش ایرانی است تا با تطبیق در سطح گفتمانی ایننتیجه را حاصل کند که در بافته های زنان، همچون نوشتار زنانه، حضور بافنده و تاثیرنگره او اهمیت داشته و از زوایای مختلف قابل بررسی است. برخی از عقایدی که دررمان نویسی فارسی رواج یافته است فراموش شدگی زن، جستجوی خویشتن، دغدغهزندگی، مرد ستیزی، بیان عشق و رویا نگاری، زاویه دید، شخصیت پردازی و ویژگی هایمعنایی صحنه است که این عقاید همانگونه که در نوشتار زنانه منعکس شده است، دردست بافته های زنان عشایری و روستایی نیز بازتاب یافته اما شباهت ها و تفاوت هایی میاناین دو قابل تشخیص است که در نتیجه گیری بیان شده است.

کلیدواژه ها:

فرش ، ادبیات ، ویژگی های زنانه ، مطالعه تطبیقی