امکانسنجی اثرگذاری نوغانداری بر اقتصاد روستایی (مطالعه موردی؛ روستاهای شهرستان نطنز)

صنعت ابریشم نقش مهمی در ترغیب سرمایه گذاری در زیرساخت ها، ایجاد درآمد برای دولت و اشتغالزایی مستقیم و غیرمستقیم در سراسر کشور داشته است. یکی از این راهبردها جهت توسعه پایدار روستایی توسعه و گسترش صنایع در نواحی روستایی می باشد. ابریشم کشی در کشور ایران به دو شکل صنعتی و سنتی وجود دارد که سهم بخش سنتی در این حرفه بیش از ۷۰ درصد می باشد که در حال حاضر در روستاهای شهرستان نطنز واقع در استان اصفهان به عنوان یک شغل اصلی در میان ساکنان این منطقه رایج است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی است. مقطع زمانی آن سال ۱۳۹۹ می باشد. جامعه ی آماری تحقیق، ۱۰۵۰ نوغاندارشهرستان نطنز در ده روستای بهره بردار نوغان ،که شامل ۱۰۵۰ خانوار می باشند و تعداد حجم نمونه ۳۲۰پرسشنامه می باشد. در این پژوهش، برای ارزیابی تاثیر نوغاندرای در توسعه اقتصاد روستایی از مدل تحلیل عاملی و آزمون پیرسون استفاده می کنیم. نتایج یافته های نشان داد که، مهمترین تاثیر و پرورش کرم ابریشم سوق دادن سیستم کشاورزی منطقه به سمت اصول پایداری اقتصاد و اقتصاد پایدار با مجموع(۶۸/۲۲) بوده است که تاثیری محیطی تلقی می شود، بعد از آن تاثیرات اجتماعی(۱/۱۳) و از همه مهمتر تاثیری بوده که بر وضعیت زنان روستایی داشته است و دست آخر نیز برخی از حوزه های محیطی(۶۸/۴) تحت تاثیر این فعالیت قرار گرفته است. با این وجود شدت تاثیرات اجتماعی خیلی بیشتر از تاثیرات دیگر بوده است.

کلیدواژه ها:

نوغانداری ، توسعه روستایی ، تاثیرات اقتصادی ، تاثیرات اجتماعی ، روستاهای شهرستان نطنز