فهم ساختار عاطفی جامعه ایرانی از دریچه فضای مجازی: بسوی ارایه یک نظریه

فضای مجازی پویایی ­ها و نظم عاطفی جدیدی را در متن زندگی روزمره برقرار ساخته است. با هدف بررسی تاثیرات شبکه­ های اجتماعی بر ساختار عاطفی ایرانیان داده­ های بدست ­آمده از قوم­نگاری مجازی مورد تحلیل مضمونی قرار گرفتند. بر اساس یافته­ ها الگوهای رسوبی مشاهده شده الگوهای اسطوره­ای (گذشته طلایی و کاریزما بخشیدن به سردسته­ ها)، الگوهای مربوط به خانواده (عشق و غیرت­ورزی) و الگوی چالش با قدرت (اصالت، عدالت و طنز) را شامل می ­شوند. همچنین شاهد گسترش الگوهای مسلطی همچون امید عمومی، سیطره بیشتر کدهای زبانی مسلط و دخالت ­های مستقیم و غیرمستقیم گفتمان رسمی در فضا هستیم. الگوهای نوظهور نیز به اشکال صورت­های فردی (خودتحقق ­بخشی ­ها و صورت­های جمعی) (گسترش جامعه مدنی و جریان­های عقلانی) و نیز ملغمه عواطف مثبت و منفی مانند تروماسازی، خشم حاصل از ناکامی، خشم مطلق­ گرایانه، تجمیع سطوح ملال، عمومی شدن اضطراب­های فردی و صورت­های مختلف شفقت­ ورزی دیده می­ شوند. در نهایت ویژگی­هایی به ساختار احساس ویلیامز اضافه شدند که شامل عمومی شدن امر شخصی، روزمره شدن و به سطح آمدن الگوهای رسوبی، فردی/ جمعی شدن، محلی/ جهانی شدن، قدرت/ مقاومت، رابطه دیالکتیکی با ساختارهای کلان، عملگرایی/ انفعال و هم ­افزایی درون و میان الگوهای سه­ گانه هستند.

کلیدواژه ها:

ساختار عاطفی ، ریموند ویلیامز ، الگوی رسوبی ، الگوی مسلط ، الگوی نوظهور