بررسی کارایی دو حشره کش نئونیکوتینوئید جذبی از ریشه در کنترل ناقلین بیماری های ویروسی در مزارع سیب زمینی بذری
محل انتشار: مجله آفات و بیماریهای گیاهی، دوره: 75، شماره: 84
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 212
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEN-75-84_006
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
چکیده مقاله:
در این تحقیق تاثیر استفاده از دو حشره کش سیستمیک جذبی از ریشه شامل تیامتوکسام و ایمیداکلوپراید در کنترل جمعیت حشرات ناقل و نیز بیماری های ویروسی قابل انتقال با این ناقلین مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و به صورت کرت های خرد شده با استفاده از سه حشره کش تیامتوکسام، ایمیداکلوپراید و تیودیکارب به همراه شاهد (آب) و دو رقم سیب زمینی اگریا و مارفونا انجام گردید. آزمون در چهار تکرار و در دو استان تهران و همدان در دو سال زراعی ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ انجام شد. سه حشره کش تیامتوکسام (فرمولاسیون Cruiser ۳۵۰FS)، ایمیداکلوپراید (فرمولاسیون Gaucho ۷۰WS) و تیودیکارب (فرمولاسیون Larvin DF۸۰) به ترتیب به میزان ۲۰ میلی لیتر، ۵/۲۸ و ۵/۳۷ گرم به ازای ۱۰۰ کیلوگرم بذر به صورت تیمار غده های بذری و متعاقب اضافه کردن این سه حشره کش به ترتیب از فرمولاسیون های Actara ۲۵WG، Confidor ۳۵۰SC و Larvin DF۸۰ در موقع خاک دهی پای بوته های سیب زمینی به ترتیب به مقدار ۰۳/۰ گرم، ۱۴/۰ میلی لیتر و ۰۵/۰ گرم در هر متر از ردیف کشت استفاده شد. تعداد حشرات ناقل در کرتچه های آزمایشی، در سه گروه شته، زنجرک و تریپس شمارش شدند. همچنین میزان آلودگی به ویروس اس سیب زمینی (PVS)، ویروس ام سیب زمینی (PVM)، ویروس برگ قاشقی سیب زمینی (PLRV)، ویروس موزاییک یونجه (AlMV) و ویروس وای سیب زمینی (PVY) با استفاده از آزمون الایزا و در مورد ویروس پژمردگی لکه ای گوجه فرنگی (TSWV) به کمک روش RT-PCR در کرتچه های آزمایشی مورد سنجش قرار گرفت. داده های حاصله در دو مقطع زمانی اوایل فصل (اواسط خرداد) و در اواخر فصل (اواسط شهریور) مورد تجزیه واریانس و مقایسه میانگین قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که هر دو حشره کش تیامتوکسام و ایمیداکلوپراید (بدون اختلاف معنی دار با یکدیگر در سطح ۱%) تعداد شته ها و زنجرک ها را در مقایسه با شاهد، هم در اوایل و هم در اواخر فصل تا حدود ۳ برابر و تعداد تریپس ها را در اوایل فصل زراعی تا حدود دو برابر و در اواخر فصل تا ۳ برابر کاهش دادند. همچنین میزان آلودگی به ویروس های AlMV، PVM، PVS و PVY در اوایل فصل به نصف و در اواخر فصل به حدود یک سوم کرتچه های شاهد کاهش یافت. میزان بوته های آلوده به PLRV و TSWV در اوایل و هم اواخر فصل زراعی در کرتچه های تیمار شده با دو حشره کش تیامتوکسام و ایمیداکلوپراید به ترتیب حدود ۴ و ۳ برابر نسبت به شاهد کاهش داشت. حشره کش تیودیکارب کارایی مناسبی در کاهش تراکم ناقلین و نیز میزان بیماری های ویروسی نداشت.
کلیدواژه ها:
Thiamethoxam (Cruiser ، Actara) ، imidacloprid (Gaucho ، Confidor) ، thiodicarb (Larvin) ، Seed potato ، Potato production ، Alfalfa mosaic virus ، Potato leaf roll virus ، Potato virus M ، Potato virus S ، Potato virus Y ، Tomato spotted wilt virus ، Vector control
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :