مقایسه چند حشره کش متداول برای محلول پاشی طعمه علیه حشرات کامل مگس میوه زیتون

مگس میوه زیتون Bactrocera oleae  تا سال ۱۳۸۳ آفت قرنطینه ای خارجی زیتون محسوب می شد و در حال حاضر مهم ترین آفت زیتون در کشور ما می باشد. این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از روش محلول پاشی طعمه در شرایط اقلیمی ایران، طی سال های ۸۶-۱۳۸۴ در باغ آزمایشی زیتون در منطقه طارم سفلی، استان قزوین و در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی، در چهار تیمار شامل: ۱- مخلوط پروتئین هیدرولیزه ۳% + دلتامترین (امولسیون ۵/۲%) ۱ در هزار ۲- مخلوط پروتئین هیدرولیزه ۳% + دیمتوات (امولسیون ۴۰%) ۲ در هزار ۳- اسپینوساد (GF-۱۲۰) ۲ در هزار ۴- شاهد در سال ۱۳۸۶ دو تیمار دیگر شامل، مخلوط پروتئین هیدرولیزه ۳% + مالاتیون (امولسیون ۵۷%) ۱ در هزار و عصاره گیاه آنغوزه (Assa fetida) به میزان ۲۰% به تیمارها افزوده شد. آزمایش در چهار تکرار اجرا گردید. بر اساس نتایج تحقیق و با تاکید بر مسائل زیست محیطی، صرفه اقتصادی و اختلاف ناچیز درصد آلودگی توصیه می شود، برای کنترل مگس میوه زیتون با روش محلول پاشی طعمه، از ترکیب پروتئین هیدرولیزه ۳% + دلتامترین (امولسیون ۵/۲%) ۱ در هزار به روش یک درخت در میان، روی ۲-۱ متر مربع از شاخه و برگ درخت در جهت جنوب غربی استفاده گردد. در انبوهی جمعیت آفت در سطح پائین تر از آستانه زیان اقتصادی (کمتر از ۵-۳ عدد حشره کامل مگس میوه زیتون جلب شده به تله مک فیل طی پنج روز) می توان ترکیب اسپینوساد (GF-۱۲۰) را نیز بکار برد

کلیدواژه ها:

مگس میوه زیتون ، پروتئین هیدرولیزه ، دلتامترین ، دیمتوات ، مالاتیون ، آنغوزه ، اسپینوساد (GF-۱۲۰) ، منطقه طارم سفلی