گزارش زنبور (Thysanus ater (Hym.: Signiphoridae پارازیتویید سپردار واوی سیب Lepidosaphes malicola Borckh از ایران (گزارش کوتاه)
محل انتشار: مجله آفات و بیماریهای گیاهی، دوره: 80، شماره: 2
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEN-80-2_010
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
چکیده مقاله:
سپردار واوی سیب Lepidosaphes malicola Borckh از خانوادهی Diaspididae، یکی از آفاتی است که در سال های اخیر در اکثر نقاط میوهخیز ایران طغیان کرده و موجب خسارات فراوان گردیده است. این حشره با مکیدن شیره گیاهی و ایجاد اختلالات فیزیولوژیک باعث ضعف شدید و مرگ درختان میزبان میگردد. درختان آلوده دارای برگهای کوچک و رنگ پریده، میوههای بدشکل و ریز و سرشاخههای خشک میباشند. در بررسی که به منظور شناسایی زنبورهای پارازیتویید این آفت در منطقهی شمالی استان آذربایجان شرقی به عمل آمد طی اردیبهشت و خرداد ماه سال ۱۳۸۹ نمونه های آلوده به سپردار سیب در منطقه کمارسفلی شهرستان جلفا (۴۲۹۱۷۳۸ y =۵۸۶۲۹۴s۳۸x =) جمع آوری و در شرایط آزمایشگاهی پرورش داده شد. زنبورهای خارج شده در ظروف پرورش، جداسازی و به شیشههای حاوی الکل انتقال داده شدند. پس از مطالعهی زنبورها و مقایسه آن با کلیدهای شناسایی موجود، توسط نگارندهی دوم مورد شناسایی قرار گرفتند. زنبور پارازیتویید تحت عنوان Thysanus ater Walker, ۱۸۴۰ از خانواده ی Signiphoridae شناسایی گردید. فعالیت زنبور پارازیتویید Thysanus aterدر بسیاری از نقاط دنیا مشاهده شده است که از آن جمله میتوان به اروپا، ترکیه و هنداشاره کرد (۲) و برای نخستین بار از ایران گزارش می شود. از مهم ترین مشخصات مورفولوژیکی این گونه می توان به موارد زیر اشاره کرد: طول حشره ماده ۷۵/۰ میلی متر با رنگ عمومی تیره، بال جلویی در ناحیه نیمه ابتدایی تیرهرنگ، مابقی شفاف بالعقب شفاف؛ عرض سر ۶۳/۱ برابر عرض فرق جلویی سر، عرض فرق جلویی سر برابر ۶۸/۰طول چماق شاخکی است؛ طول پدیسل شاخک ۷/۰ طول ناحیه اسکیپ، بندهای F۱ تا F۳ شاخک باریک و آنلیفرم، F۴ چهار گوش و چماق ۲۹/۲ برابر طویل تر از طول بند اول شاخک می باشد؛ طول بال جلو حدود سه برابر عرض آن و بال عقب در حدود ۸ برابر طویلتر از عرض آن است؛ طول ریشکهای حاشیهای در حدود ۵/۲ برابر عرض بال است؛ تخمریز ۲۷/۳ برابر طویلتر از ساق پای میانی و ۹۸/۱ برابر طویلتر از ساق پای عقبی میباشد (۱). این نمونه ها در کلکسیون حشرات مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی نگهداری می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرش ابراهیمی
گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
حسینعلی لطفعلی زاده
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
محمد حسین کاظمی
گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران