بررسی میزان خسارت جوندگان و پرندگان به میوه گردو و عوامل موثر بر آن در استان کرمان

استان کرمان دارای بیشترین سطح زیر کشت درختان گردو در ایران است. در تابستان ۱۳۹۳، در باغات گردوی استان کرمان، تعداد ۴۲۲ نمونه گردوی خسارت دیده جمع آوری شد که از این تعداد ۲۴۸ مورد (۸/۵۸%) مربوط به خسارت جوندگان، ۷۰ مورد (۶/۱۶%) مربوط به خسارت پرندگان و ۱۰۴ مورد (۶/۲۴%) دارای ترکیبی از علایم خسارت جوندگان و پرندگان بودند. در تابستان ۱۳۹۴ از باغاتی که قبلا دارای مهره داران خسارت زا بودند، پنج باغ و ۲۷ درخت به طور تصادفی انتخاب و در چهار تاریخ نمونه های خسارت دیده جمع آوری شد. میزان خسارت در این باغ ها بین ۵/۱۰% و ۲/۹۶% و میانگین میزان خسارت در کل باغ ها ۵/۳۴% بود. آنالیز واریانس نشان از وجود اختلاف معنی دار میان باغ ها داشت (p<۰.۰۵). میانگین ارتفاع درختان به طور متوسط ۲/۹ متر و قطر میانگین آن ها ۲/۳۵ سانتی متر و میانگین ضخامت پوسته میوه گردو ۴۳/۱ میلی متر بود. میانگین فاصله درختان از رودخانه یا نهر ۹/۴۱ متر، از منازل ۷/۴۲۱ متر و از جاده ۰/۴۴۹ متر بود. نتایج آزمون همبستگی میزان خسارت با فاکتورهای مورد بررسی نشان داد که درصد خسارت با ارتفاع درختان گردو، قطر تنه درختان، فاصله از منازل و جاده معنی دار (p<۰.۰۵) اما کلفتی پوست میوه گردو و فاصله از رودخانه با میزان خسارت ارتباط معنی داری نداشتند (p>۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

مهره داران ، سنجابک درختی ، دارکوبها ، خسارت ، گردو