اندازه نمونه و طرح بهینه در سانسور فزاینده نوع دو بر اساس معیار اطلاع فیشر در توزیع پارتو

یکی از معمول ترین روش های سانسور، سانسور فزاینده نوع دو از راست است. در این روش از سانسور، n واحد در آزمایش قرار می گیرند و در زمان از کارافتادگی هر واحد تعدادی از واحدهای باقیمانده به تصادف از آزمایش خارج می شوند. این کار ادامه می یابد تا به ازای یک مقدار از قبل تعیین شده مانند m، زمان های از کارافتادگی m واحد ثبت شوند و سپس آزمایش خاتمه می یابد. مسئله تعیین طرح بهینه سانسور در مدل سانسور فزاینده نوع دو، مسئله ای است که تاکنون بر اساس معیارهای متفاوتی موردمطالعه قرارگرفته است. مسئله دیگر در مدل سانسور فزاینده نوع دو انتخاب اندازه نمونه در شروع آزمایش، یعنی n است. در این مقاله با فرض توزیع پارتو برای داده های موردبررسی و معیار اطلاع فیشر، تعیین اندازه نمونه بهینه یعنی n_{opt} و همچنین طرح بهینه سانسور موردمطالعه قرار می گیرند. در انتها، به منظور ارزیابی نتایج به دست آمده محاسبات عددی و مثال واقعی با کمک نرم افزار R ارائه شده اند.

کلیدواژه ها:

Fisher information ، Pareto distribution ، Optimal censoring scheme. ، اطلاع فیشر ، توزیع پارتو ، طرح بهینه سانسور.