سنجش بهای خدمات عمومی شهرداری مبتنی بر مدل هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا: شواهدی از شهرداری فردوس

این تحقیق مبتنی بر مدل هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا، بهای تمام شده خدمات شهروندی شهرداری فردوس را موردسنجش و مقایسه با مدل بهایابی سنتی قرار میدهد. با توجه به محدودیت در منابع درآمدی شهرداریها بمنظور ارائه خدمات مطلوب شهروندی، عامل هزینه ها و نحوه تخصیص آنها نقش بسزایی در ایفای مسئولیتهای مدیران شهرداری دارد. در این پژوهش الگوی هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا در بخش خدمات شهروندی شهرداری فردوس طراحی گردید. به منظور گردآوری داده ها به بررسی اسناد و مدارک حسابداری سال ۱۳۹۴ شهرداری فردوس پرداخته و برای تعیین مبنای منطقی تسهیم هزینه ها از مصاحبه با کارشناسان هر بخش استفاده شد. پس از پیاده سازی الگوی هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا برای مقایسه و ارزیابی آن نسبت به روش سنتی بهایابی از آزمون پارامتریک )تی زوجی( استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد تفاوت معناداری بین بهای تمام شده خدمات شهروندی براساس روش هزینه یابی سنتی و بهای تمام شده آن برمبنای روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا وجود دارد و استفاده از روش بهایابی سنتی منجر به بیش تر از واقع نشان داد بهای تمامشده خدمات شهروندی میشود.

کلیدواژه ها:

هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا ، هزینه یابی سنتی ، خدمات شهروندی شهرداری