پیامدهای کمیسیون مادهی صد شهرداری در معماری مجتمعهای مسکونی شهر تبریز

کمیسیون ماده ی صد شهرداری، دارای شخصیت حقوقی مجزا از شهرداری و شبه قضایی بوده که برای جلوگیری از ایجاد تخلفات ساختمانی در حوزه ی ساخت و ساز شهری در محدوده و حریم شهرها به وجود آمده است. لکن برابر تحقیقات انجام گرفته، کمیسیون تاکنون ممانعت و موفقیت چشمگیری نداشته و تنها به اخذ جریمه ناچیز از سازندگان مجتمع های مسکونی بسنده کرده و به نوعی به منبع درآمد شهرداری تبدیل شده است. از مهم ترین دلایلی که منجر به رشد غیر موزون و ناهماهنگ کلان شهرهایی مانند شهر تبریز می شود می توان به افزایش جمعیت شهری، گرانی مسکن، ناکارآمدی طرح های شهری مانند طرح جامع و تفصیلی، عدم نظارت مستمر ناظرین ساختمان طبق تبصره ۲ مادهی صد، عدم منابع مالی پایدار شهرداری و به روز نبودن قوانین اشاره کرد. هدف این پژوهش ارزیابی از تبعات اعمال ماده ی صد قانون شهرداری در کنترل تخلفات ساختمانی بوده و همچنین روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. یافتههای پژوهش مذکور نشان میدهد که تخلفات ساختمانی هر سال بیش از سال قبل بوده و از منظر گونه شناسی مهمترین آنها به ترتیب عبارتند از : تبدیل واحد دوبلکس به واحد مجزا با۶۱/۶ درصد، ایجاد بالکن های مشرف به حیاط با۲۹/۵درصد و احداث یک طبقه بیشتر بادرصد بیشترین فراوانی را در محدوده زمانی پژوهش (بین سالهای ۱۳۹۸ الی ۱۴۰۰) برخوردارند که می توان با استفاده از کارآمد و به روز کردن مادهی صد قانون شهرداری و اعمال جریمه های واقعی بیشتر از ارزش مورد تخلف و اهرم تخریب مانع از بروز چنین مشکلات اجتماعی شد.

کلیدواژه ها:

کمیسیون ماده ی صد ، تخلفات ساختمانی ، مجتمع های مسکونی ، شهر تبریز