ارزیابی کارایی علف کش بازاگران ام۶۰ (بنتازون + SL ۴۶%,،MCPA) در کنترل علف های هرز شالیزار
محل انتشار: دوفصلنامه تولید و ژنتیک گیاهی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 180
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWR-3-2_007
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1401
چکیده مقاله:
مصرف تکراری یک علف کش یا علف کش هایی با نحوه عمل یکسان، تغییر فلور علفهای هرز و مقاومت آنها به علفکشها را به همراه دارد. بنابراین جهت بررسی کارایی علفکش جدید بازاگران ام۶۰ در مقایسه با علفکشهای رایج، آزمایشی در مزارع پژوهشی موسسه تحقیقات برنج در گیلان و مازندران در سال ۱۳۹۷ انجام شد. تیمارها شامل دوزهای ۵۷۵، ۱۱۵۰، ۱۷۲۵ و ۲۳۰۰ (گرم ماده موثره در هکتار) علفکش بازاگران ام۶۰، دوز توصیه شده علف کش های رایج نومینی (بیس پایریباک سدیم، SC۱۰%)، کلین وید (بیس پایریباک سدیم، SC ۴۰%) و ساترن (تیوبنکارب، EC ۵۰%) به همراه دو تیمار شاهد (آلوده به علف هرز و وجین دستی) بودند. کارایی بازاگران در کنترل پیزور (maritimus Schoenoplectus) سه روز پس از اعمال تیمار نمایان و طی ۱۰ روز به حداکثر رسید، این درحالی بود که اولین علائم مربوط به تاثیر نومینی و کلین وید در کنترل این علف هرز دو تا سه هفته پس از اعمال تیمار مشاهده شد. کارایی دوز توصیه شده بازاگران در کنترل پیزور از ۶۰ تا ۸۵ و کارایی نومینی و کلین وید بیش از ۹۰ درصد بود. بیشترین عملکرد شلتوک در گیلان در دوز ۲۳۰۰ گرم ماده موثره بازاگران ام۶۰ در هکتار و در مازندران به دلیل داشتن یک چهارم علفهای هرز مزارع گیلان در دوز ۵۷۵گرم ماده موثره به دست آمد که به ترتیب ۳۰ و ۴۰ درصد بیشتر از شاهد وجین بودند. باتوجه به تراکم بالای علفهای هرز در گیلان، دوز بالای بازاگران (۲۳۰۰گرم ماده موثره) توصیه می شود و عدم کارایی کافی این علفکش در کنترل سوروف، فرمول ترکیبی آن با ساترن کارایی بهتری در کنترل بیشتر علف های هرز داشت.
نویسندگان
هدی آبادیان
استادیار، معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل، ایران
بیژن یعقوبی
دانشیار، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
فرزین پورامیر
استادیار، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران