مقایسه اثربخشی روش های آموزش توجه بر اساس برنامه Fletcher و روش بازتوانی شناختی رایانه ای بر اجتناب شناختی کارکردهای اجرایی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص

مقدمه: یکی از مواردی که روی فرایند یادگیری اثر می­گذارد و به تبع آن علایق و آموزش­ها در فرد تحت تاثیر قرار می­گیرد اختلالات یادگیری است. هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی دو روش آموزش توجه بر اساس برنامه Fletcher و بازتوانی شناختی رایانه ای بر کارکردهای اجرایی و اجتناب شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص انجام شد. روش کار: این پژوهش نیمه ­آزمایشی با طرح پیش­ آزمون_پس­ آزمون سه گروهی با گروه کنترل (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان ۷ تا ۱۰ سال دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش واقع در شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند که از میان آنان ۳۰ نفر به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اجتناب شناختی Sexton وDugas  (۲۰۰۸) و کارکردهای اجرایی (فرم والدین) Gioia و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. آموزش توجه بر اساس برنامه Fletcher (۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای گروهی )، بازتوانی شناختی رایانه ای (۱۰ جلسه ۳۰ دقیقه ای به صورت فردی) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس چند متغیره و یک متغیره و با نرم افزار SPSS-۲۴ انجام گرفت. یافته­ ها:. هر دو مداخله آموزش توجه بر اساس برنامه Fletcher، و روش بازتوانی شناختی رایانه ای، بر افزایش کارکرد اجرایی و میزان اجتناب شناختی کودکان دارای یادگیری خاص تاثیرگذار بودند. از طرفی تفاوت معنا داری میان این دو روش مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می­ شود و نظر به این که به طور تقریبی در تمامی مدارس رایانه وجود دارد می توان این گونه برنامه ­ها را به عنوان بخشی از برنامه آموزشی دانش ­آموزانی که با مشکلات یادگیری روبه­ رو هستند قرار داد.

کلیدواژه ها:

Attention training based on Fletcher’s program ، Computerized cognitive rehabilitation ، Executive functions ، Cognitive avoidance ، Specific learning disorder ، آموزش توجه بر اساس برنامه Fletcher ، بازتوانی شناختی رایانه ای ، کارکردهای اجرایی ، اجتناب شناختی ، اختلال یادگیری خاص