مقایسه دو روش دارودرمانی و بازی های مبتنی بر توجه بر نشانه های بیش فعالی و علائم عصب شناختی نرم در پسران مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی

مقدمه: در سال­ های اخیر مطالعات زیادی در رابطه با وجود علائم عصب­ شناختی نرم در اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی انجام گرفته اما پیرامون مقایسه اثربخشی درمان­ های رایج بر کاهش این علائم در کشور ما پژوهش­ های اندکی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثرات دارو درمانی و بازی­ های توجهی بر این علائم انجام شد. روش کار: این پژوهش به شیوه نیمه ­آزمایشی با پیش­ آزمون، پس­آزمون و پیگیری، با گروه گواه، و بر روی نمونه ­ای شامل ۱۰۰ نفر از دانش­ آموزان پسر دارای اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به انجام رسید. پس از اجرای آزمون عصب شناختی کمبریج CNI و مقیاس Conners والدین، با توجه به نمرات به دست آمده و نقطه برش، آزمودنی­ ها در دو گروه علائم عصب­ شناختی نرم بالا و پایین جای گرفته و هر کدام از گروه ­ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه (مجموعا شش گروه) گمارده شدند و مداخله­ های درمانی روی آنان صورت گرفت. داده­ های به دست آمده با روش تحلیل واریانس با اندازه ­گیری مکرر و با استفاده از نرم ­افزار SPSS-۲۳ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: تحلیل داده ­ها روشن ساخت که گرو­های آزمایشی و گروه گواه با یکدیگر تفاوت معناداری دارند و دو روش درمانی بر اساس شدت علائم عصب­ شناختی، موجب کاهش علائم شده­ اند. دارو درمانی بیشتر بر علائم شدید عصب­ شناختی نرم، و بازی­ های توجهی بر علائم خفیف اثر داشته است. نتیجه­ گیری: یافته­ های مذکور می­ تواند در انتخاب نوع درمان، بر حسب شدت علائم عصب­ شناختی، یاریگر درمانگران باشد. علاوه بر این از یافته ­های پژوهش حاضر در توضیح ارتباط میان جنبه­ های عصب ­روان­شناختی اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی با عوامل داروشناختی و چگونگی اثربخشی دارو نیز می­ توان بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

Drug therapy ، Attentional games ، Attention deficit/hyperactivity disorder ، Neurological soft signs ، دارو درمانی ، بازی­ های توجهی ، اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی ، علائم عصب­ شناختی نرم