بررسی رابطه بین افشای اجباری و ورشکستگی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه افشای اجباری بر ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. در این پژوهش افشای اجباری متغیر مستقل است که برای سنجش میزان افشا ، از معیار تهیه شده بر اساس الزامات قانونی، قوانین و مقررات حاکم بر گزارشگری مالی قانون تجارت، قوانین مالیاتی و مجموعه قوانین بورس اوراق بهادار ، استانداردهای حسابداری و مراجع حرفه ای، باید در اختیار مراجع ذی صلاح گذاشته شود استفاده شده و متغیر وابسته ورشکستگی است که در این پژوهش برای تعیین ورشکستگی از مدل آلتمن و فالمر، زیمسکی استفاده گردیده است. متغیرهای کنترلی استفاده شده: اندازه شرکت، اهرم مالی، نقدینگی، بازده دارایی ها است. جامعه آماری پژوهش شامل ۵۱ شرکت طی سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۳ است. نتایج حاصل از آزمون نشان داد که بین افشای اجباری و ورشکستگی مدل آلتمن رابطه منفی و معنی دار وجود داردو فرضیه دوم نشان داد که بین افشای اجباری و ورشکستگی مدل فالمر رابطه معنی دار و منفی وجود دارد. نتایج فرضیه سوم نشان داد که بین افشای اجباری و ورشکستگی مدل زیمسکی رابطه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

افشا ، افشا اجباری ، ورشکستگی مدل آلتمن ، ورشکستگی مدل فالمر ، ورشکستگی مدل زیمسکی