اشتغال و نقش آن در توسعه پایدار

اندازه گیری توسعه پایدار به نگرش چند بعدی نیاز داردزیرا این فرآیند باروابط ترکیبی بین حوزه های اجتماعی ، اقتصادی و محیطی مشخص می شود. با معرفی شاخص های توسعه پایدار توسط سازمان ملل،علاوه بر اهمیت دادن به متغیرهای کمی اقتصادی به جنبه های کیفی زندگی انسان همچون آموزش و اشتغال تاکید شد،و این گونه بیان شد که تقویت و تکامل توانایی ها و مهارت ها و قابلیت های انسانی خطر بیکاری را کاهش و در نتیجه وضعیت اقتصادی- اجتماعی به سمت توسعه پایدار حرکت می نماید.درسطح توسعه،اشتغال با فقر،مهاجرت روستایی ونابرابری های آموزشی وحتی با بحران محیط زیست تا سطح سرمایه اجتماعی وثبات سیاسی-اجتماعی یک جامعه درهم تنیدگی تمام عیار دارد. اشتغال و بیکاری از مهمترین مسائلی هستند که برای ایجاد جامعه مرفه باید مورد توجه قرار گیرند، زیرا اولین شرط برای رشد و توسعه هر جامعه ای ایجاد اشتغال است، بنابراین در برنامه ریزی های کلان، از اهمیت چشمگیری برخوردار است. در جهان پر شتاب و تحول آفرین امروز شواهد فراوانی که حکایت از محوری بودن نقش انسان و منابع انسانی در گشایش تنگناها، ایجاد تکنولوژی های پیشرفته و تولید فراورده های گوناگون دارد.از این رو هدف این مقاله ارزیابی اشتغال و نقش آن در توسعە پایدار است و این ارزیابی در سه سطح کارایی اجتماعی، بهره وری اقتصادی، کارایی محیط زیست به روش اسنادی و کتابخانه ای با توجه کارهای انجام شده در این زمینه انجام خواهد شد. نتایج مطالعات صورت گرفته بیانگر این مساله است اختلاف زیادی بین استانهای کشورایران از نظر برخورداری از شاخص های اشتغال و بیکاری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، اشتغال ، بیکاری ، نیروی کار