رابطه بین مسئولیت پذیری و نشاط ذهنی با اهمالکاری شغلی

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین مسئولیت پذیری و نشاط ذهنی با اهمال کاری شغلی در کارمندان معاونت برون-مرزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان معاونت برون مرزی به تعداد ۲۹۸۸ نفر بودند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان ۳۴۰ نفر انتخاب شد و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی با طبقه بندی جامعه آماری بر اساس شبکه های خبری و سپس انتخاب نمونه بر اساس نسبت هر طبقه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه نشاط ذهنی حالتی ریان و فردریک (۱۹۹۷)، پرسشنامه مسئولیت پذیری گاف (۱۹۸۷) و پرسشنامه اهمال کاری شغلی بدیع، وظیفه دار و ساعدی (۱۳۸۹) استفاده شد. نتایج یافته های پژوهش نشان داد بین مسئولیت پذیری و اهمال کاری شغلی با ضریب همبستگی ۰/۲۱۱- (۰/۰۱>p) و بین نشاط ذهنی و اهمال کاری شغلی نیز با ضریب همبستگی ۰/۱۵۹- رابطه منفی معنادار (۰/۰۱>p) وجود دارد. همچنین مسئولیت پذیری (۰/۰۱>p) و نشاط ذهنی (۰/۰۱>p) توانایی پیش بینی اهمال کاری شغلی در کارمندان معاونت برون مرزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را دارند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، نشاط ذهنی ، اهمال کاری شغلی