جیگاه داده های مکانی در اطلس های شهری با تاکید بر اطلس کلانشهر تهران

طلس را در لغت نامه ها مجموعه ای از نقشه هاء نمودارها و گراف ها تعریف کرده اند. در کشور ما نیز ناع اطلس تولید شده است که اگرچه در ین تعریف می گنجند اما از نظر هدف بسیار متفاوتند. اطلس جدید کلانشهر تهران نیز آزجمله اطلس های شهری به شمار می رود که به نوعی رصد دوره ای این کلانشهر در قالب نقشه های آماری، توصیفی و تحلیلی، همراه با متن های توضیحی است. از مهمترین ویژگی این اطلس می توان به استفاده ازداده های مکانی اطلس اشاره کرد. داده های مکانی در اطلس کلانشهر تهران از منابع مختلف تهیه شدند که پس از کنترل کیفیت, یکپارچه سازی ورفع نواقص از کوچکترین سطح (بلوک ها) به بلاترین سطح نمایش(ناحیه و منطقه) تبدیل شده اند. در این اطلس از روش های آماری فراوان بهره برده شده تا بتواند اطلسی تحلیلی ارائه کند؛ از مهمترین این روش ها، آمارهای فضایی و تحلیل عاملی است. از این رو هدف در این مقاله معرفی ساختار اطلس کلانشهر تهران و تبیین جایگاه داده های مکانی در تهیه اطلس های شهری و همچنین معرفی روش های آماری مورد استفاده در تحلیل این داده ها در اطلس های شهری است. همچنین انتخاب انواع طبقه بندی ها و روشهای طبقه بندی برای نمایش فضایی داده های مکانی و ارائه تصویری که بتواند تغییرات فضایی را در دوره های مختلف نشان دهد از مهمترین اهداف این بحث می باشد. نتایج این بحث نشان می دهد که داده های مکانی به عنوان اصلی ترین رکن در سیستم اطلاعات جغرافیایی برای ورود به سیستم,تحلیل و نمایش(درقالب اطلس یا هرگونه نمایش اطلاعات) چه فرایندهایی را پشت سرگذاشته و اهمیت صحت و دقت این اطلاعات تا چه میزان باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین انتخاب نوع تحلیل چه اهمیتی در ارائه داده های مکانی دارد.

کلیدواژه ها:

داده های مکانی ، اطلس ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، تحلیل مکانی ، کلانشهرتهران