هم سویی برخی یافته های روانشناسی با اندیشه های مولانا در سماع شعر مثنوی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRPE-3-26_013
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401
چکیده مقاله:
روانشناسی به عنوان یک علم جدید و نوبنیاد با سابقه کمتر از دویست و پنجاه سال دارای آموزه های متعدد
است که برای زندگی انسان در محیط و جامعه دستورات و تئوریهای متعدد دارد. با توجه به مقوله
اجتماعی بودن این علم و زندگی اجتماعی انسان میتوان رگه هایی از کشفیات و تئوری های این علم را در
افکار و اندیشه های بزرگان علمی و ادبی تمدن های کهن یافت. ادبیات ایران و فرهنگ و تمدن ایرانی
مالامال از اندیشه های حکمی فراوان است و بار عظیمی از این رسالت بر عهده ادبیات بوده است و در این
بین جلال الدین مولوی از بزرگان ادب فارسی دو دو اثر بزرگ خود یعنی مثنوی معنوی و دیوان شمس
اشعاری بسیار دارد که با نظریات روانشناسی تطابق کامل دارد در این مقاله به موضوع روان درمانی،
واقعیت درمانی، شیوه روانکاوی، فرافکنی، خود کار آمدی اجتماعی و برخی نظریات درگر که با مطالب و
اشعار مولوی هم سویی داشته اند پرداخته شده است.
کلیدواژه ها: