اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش اختلالات رفتاری و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر، اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش اختلالات رفتاری و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات بیش فعالی بود. این پژوهش از نوع مطالعات شبه تجربی بوده که با طرح پیش آزمون، پس آزمون به همراه گروه کنترل می باشد. برای رسیدن به این هدف جامعه آماری آن شامل تمامی کودکان پیش دبستانی دارای نشانه هایی بیش فعالی مناطق یک الی پنج تهران می باشد. حجم نمونه با توجه به ماهیت شبه ازمایشی پژوهش و با استفاده از جدول کوهن تعداد ۱۶نفر که از این تعداد، با توجه به اهداف و فرضیه تحقیق ۸ نفر مربوط به گروه کودکان دارای نشانه های بیش فعالی و ۸ نفر کودک عادی انتخاب شدند. در این پژوهش پرسش نامه مشکلات رفتاری راتر (۱۹۸۱)، پرسش نامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و پرسشنامه نشانه هایی بیش فعالی کانرز (۱۹۹۹) و مداخله آموزشی بازی درمانی گروهی ۸ جلسه ای ۴۵ دقیقه ای بر روی گروه نمونه اجرا شد. با توجه به ساختار پژوهش و ارزیابی پیش آزمون و پس آزمون، داده ها از طریق آمار توصیفی و آماراستنباطی تجزیه و تحلیل شد و جهت انجام تمام امور تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ورژن ۲۲ استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین متغیرهای اختلالات رفتاری و پرخاشگری در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد یعنی با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده اختلالات رفتاری و پرخاشگری بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی بر اساس این یافته ها می توان گفت بازی های گروهی در پس آزمون باعث کاهش نمرات در پرسش نامه اختلالات رفتاری و پرخاشگری شده است.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی گروهی ، کاهش اختلالات رفتاری ، پرخاشگری ، نشانه های بیش فعالی