بررسی نقش پیاده راه ۱۷ شهریور تهران در هویت بخشی محله ای

پیاده راه ها به عنوان یک فضای عمومی شناخته شده و ناظر بر کارکرد اجتماعی فضای شهری هستند. پیاده راه ها، معابری با بالاترین نقش اجتماعی هستند که می توانند شور و سرزندگی را به مناطق مرکزی شهرها آورده، مردم را به حضور داوطلبانه در شهر تشویق و درنتیجه، پایداری مراکز شهری را تضمین کنند. لذا با توجه به اهمیت موضوع و کارکرد پیاده راه ها در فضای شهری، این پژوهش به بررسی نقش پیاده راه ۱۷ شهریور تهران در هویت بخشی محله ای می پردازد. نوع پژوهش بر اساس روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان داد که پیاده راه ها ۱۷ شهریور، امکان مشاهده مکان ها و فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش ها و جاذبه های نهفته در محیط شهری را برای شهروندان به ارمغان آورده است. باغ راهی که در حاشیه ی پیاده راه به صورت نواری تا انتهای خیابان ایجاد شده است، وضعیت مطلوب و دلپذیری از جهت منظر زیبا، سایه و آسایش اقلیمی فراهم آورده است. در پیاده راه ۱۷ شهریور یکی از مهم ترین عواملی که در سرزندگی محیط نقش داشته تعامل و حس مکان است. این نشان می دهد هنوز هم هویت محله ای در این محدوده وجود دارد با ایجاد پیاده راه، مولفه هویت تقویت شده است چراکه افراد و ساکنان محله های اطراف در مراسم ملی و مذهب در این پیاده راه دورهم جمع می شوند و مراسم مذهبی را برگزار می کنند. نتایج تحلیل رگرسیون و آزمون پیرسون نشان داد پیاده ر اه ۱۷ شهریور تاثیر مثبتی بر هویت محله-ای داشته است.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، هویت بخشی ، محله ، خیابان ۱۷ شهریور