بررسی تاثیر برنامه صرفه جویی در مصرف انرژی بر حوادث ناشی از کار در کارگران سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایران

مقدمه: حوادث ناشی از کار سالانه هزاران کارگر را در سراسر دنیا و به ویژه کشورهای در حال توسعه درگیر می سازد که نتیجه آن از کارافتادگی نیروی کار در نهایت تحمیل هزینه های سنگین به صنعت آن کشور است. یک چهارم جمعیت دنیا مشمول دوبار تغییر یک ساعته (برنامه استفاده بهتر از روشنایی روز و صرفه جویی در مصرف انرژی یا DST ) می باشند. بیش از ۷۰ کشور در سراسر جهان در برنامه DST مشارکت می نمایند. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که طی آن حوادث رخ داده در سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایران در طی دوره ۹ ساله مورد بررسی قرار گرفت. ارتباط بین حوادث و موضع آسیب، گروه سنی افراد، شیفت کاری ، میزان روزهای از دست رفته کاری ناشی از حوادث ، فراوانی حوادث در طی ۹ سال از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۰ در ماه های قبل و بعد از اجرا مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد حادثه دیده ۵/۴±۵/۲۹ بود. بیشترین پیامد حادثه مربوط به ضرب دیدگی، کوفتگی و پیچ خوردگی می باشد. بیشترین موضع آسیب در این ۴ ماه اندام تحتانی و سپس اندام فوقانی بود. نتایج نشان داد به طور کلی برنامه DST منجر به افزایش بروز حوادث نمی گردد. همچنین شاخص شدت حوادث در ماه های قبل و بعد از DST در سال ۱۳۸۵ به دلیل حادثه ای که در معدن کرمان در این سال اتفاق افتاده بود و ۸ نفر از افراد فوت شدند بالاترین مقدار را داشته است و ضریب تکرار حوادث در ماه های قبل از DST در سال ۱۳۸۲ و ضریب تکرار حوادث در ماه های بعد از DST در سال ۱۳۸۳ بالاتربن مقدار را داشته است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که محرومیت از خواب پس از گذار DST در فاز پیشروی زمانی که وقت یک ساعت در هنگام بهار جلو کشیده می شود، بر میزان حوادث شغلی تاثیر گذار نبوده است.

کلیدواژه ها:

روزهای از دست رفته کاری ، تغییر ساعت ، حوادث شغلی ، ساعت بیولوژیکی